Sembol Siyasetine Aldanmayalım: Gazze’de PR‘a Değil, Yardıma İhtiyaç Var
Dünyanın her yerinden milyonlarca insan Gazze’ye insani yardım göndermek istiyor. Ancak bugün Gazze’ye yardım gönderen herkesin aklında şu soru var: Gönderdiğim bağışlar Gazze’ye ulaşıyor mu?
İsrail, Refah Sınır Kapısı’nı kapattığından bu yana, Birleşmiş Milletler yetkililerine göre yaklaşık 2.000 gıda ve ilaç yüklü yardım tırı Mısır’ın El-Ariş kentinde sıkışmış durumda. “İstisnai olarak” Kerem Şalom üzerinden geçişine izin verilen konvoylar bile çoğu zaman ilerleyemiyor. Örneğin, 27 Mayıs’ta 93 insani yardım yüklü tır Gazze Şeridi’ne ulaştı ama yükleri depolarda kaldı; çünkü bu yardımların dağıtılması için güvenlik ve koordinasyon eksikti.
Gazze’ye yardımlar ulaştırılamazken, yeni kurulan Gazze İnsani Yardım Vakfının (GHF) dağıtım noktalarında şiddet tırmanıyor. 2 Haziran’da Refah’ta gıda kuyruğundaki insanlara İsrail askerleri ateş açtı. Üç kişi öldü, onlarca kişi yaralandı. Bir gün önce ise bu yardım noktasında 31 sivil hayatını kaybetmişti. Gazze’de artık yardım kuyruğunda beklemek bile hayatı tehdit ediyor.
“GHF İnsanilik İlkelerini İhlal Ediyor”
İsrail ve ABD tarafından finanse edilen ve şeffaf bir denetime tabi olmayan GHF, bir insani yardım aracından çok siyasi bir proje izlenimi veriyor. BM Acil Yardım Ofisi (OCHA) de bu yapıyı “oyalama manevrası” olarak nitelendiriyor; çünkü GHF, tarafsızlık, bağımsızlık ve insanilik ilkelerini ihlal ediyor.
Gazze’deki insani kriz söz konusu olduğunda sembol siyasetinin yanlış örneklerinden bolca bulmak mümkün. Biden yönetiminin yüzer iskelesi de bunlardan biriydi. 320 milyon dolara mal olan bu iskele sadece 12 gün çalıştıktan sonra bir fırtına tarafından yerle bir edildi. 60’tan fazla Amerikan askeri yaralandı. Bu iskeleden günde 150 kamyon yardım sözü verilmişti, ama Gazze topraklarına hiçbir zaman 25 tırdan fazlası ulaştırılamadı. Haftalar boyunca bu iskeleden kalkan helikopter görüntüleri ekranları süslerken, Gazze’ye ulaşan yardımın miktarı da giderek azalıyordu.
PR Projelerine Artık Tahammül Yok
Bununla birlikte Gazze’ye gerçekten yardım etmek isteyenler, başta UNRWA olmak üzere güvenilir aktörlere destek vermeli. UNRWA Komiseri Philippe Lazzarini’ye göre mevcut yardımlar, günlük ihtiyacın en fazla yüzde 10’unu karşılayabiliyor. Almanya, UNRWA’ya olan ödemelerine yeniden başlasa da yalnızca maddi destek yeterli değil. Berlin, Brüksel ve New York’taki resmî aktörler Gazze’ye insani yardım için sınır kapılarının kısıtlama olmadan açılması ve yardım çalışanlarının korunması için kararlı olmak zorunda.
Dünya kamuoyu, Gazze’de oluşturulan insani kriz karşısında verdikleri sözleri tutmayan devlet yetkililerinin PR projelerine artık doymuş durumda. Gazze’de açlık ve savaştan yorulmuş insanlara yardıma koşan sivil toplum, insani ilkelere bağlılık sözünü çoktan yerini getirdi. Şimdi sıra siyasette!
