Srebrenitsa Soykırımı’ndan 24 Yıl Sonra Baba, Oğlunun Yanına Defnedilecek

İkinci Dünya Savaşı’nın ardından Avrupa’da yaşanan en büyük insanlık trajedisi olarak kabul edilen, en az 8 bin 372 Boşnak sivilin katledildiği Srebrenitsa soykırımının kurbanlarından biri olan Semso Purkovic, kendisi ile aynı kaderi paylaşan oğlunun yanına defnedilecek. Purkovic’in Bratunac şehrindeki Kamenice toplu mezarında bulunan iki kemiği, yarın Potoçari Anıt Mezarlığında düzenlenecek cenaze töreniyle, öldürüldüğünde henüz 16 yaşında olan oğlu Admir Purkovic’in yanı başına defnedilecek.

Semso Purkovic’in 43 yaşındaki kızı Amira Ramic yaptığı açıklamada, mutlu ailesinden geriye yalnızca yaşlı annesi ile bir aile fotoğrafının kaldığını söyledi. Ramic, 1995’te kendisinin de Srebrenitsa’da olduğunu anımsatarak, bir grup kadınla beraber “ölüm yolu”ndan güvenli bölgeye ulaşmayı başardığını ifade etti.

“Kızlarıma İyi Bak”

Srebrenitsa‘nın bombalanmaya başladığı sırada Potoçari’deki bir binaya sığındıklarını aktaran Ramic, “Babam ve erkek kardeşim de oradaydı. Güvenli bölge Tuzla’ya doğru yola çıkmış, daha sonra geri dönmüşlerdi. Babam, kapıdan anneme ‘Kızlarıma iyi bak’ dedi. Sonra tekrar yola çıktılar ve bir daha kendilerinden haber alamadık.” diye konuştu.

“Babamdan Geriye Kalan İki Kemik Parçası”

Kardeşi Admir’in kalıntılarını, yine Bratunac şehrindeki başka bir toplu mezar olan Glogova’da bulduklarını anlatan Ramic, “Tuzla’ya doğru yola çıktıklarında izlerini kaybetmiştik. Gelenlere soruyorduk ama öğrendiğimiz tek şey kardeşimin yaralandığıydı. Ancak cesedine ulaştıklarına göğsünden vurulduğunu öğrendik.” ifadesini kullandı.

Kardeşinden geriye kalan tek şeyin ilkokul dördüncü sınıfa giderken çektirdiği bir fotoğraf olduğunu anlatan Ramic, “Kalıntılarını bulanlar kardeşimin üzerinden çıkan bir tarak ve tükenmez kalemi de bize teslim etti. Babamdan bize kalan tek şey ise iki kemik parçası.” dedi.

“Babamın Yalnızca İki Kemiğine Ulaşabildik”

Babası ile kardeşinin 2006’da bulunduğunu hatırlatan Ramic, “Bosna Hersek Kayıp Kişiler Enstitüsünden ziyaretimize gelenler babamı bulduklarını söyleyerek, bize, babamın daha önce kolunu kırıp kırmadığını sordu. Kolu kırık olanın erkek kardeşim olduğunu söylediğimde bulunan cesedin kardeşime ait olduğu tespit edildi. Onu 2006 yılında toprağa verdik. Babamın yalnızca iki kemiğine ulaşabildik. Daha fazlasını buluruz diye yıllarca bekledik ama nafile. Bu yıl bu iki kemiği defnetmeye karar verdik.” açıklamasında bulundu. Anne Fatima Purkovic de “Çocuğu ve ailesi olan insanların böyle bir şey yapabildiğine inanamıyorum.” dedi.(AA,P)