Ramsey Nasr: “İzleyip Müdahale Etmeyen Herkesin İnsanlığında Sorun Var”

Hollandalı aktör, yazar ve şair Ramsey Nasr, 19 Ekim’de katıldığı canlı yayınlanan BNN Vara adlı  programda yaptığı konuşmada ölen Filistinlilerden sadece sayılarla bahsedilmesini eleştirdi. Filistinli bir babanın ve Hollandalı bir annenin oğlu olan Nasr, Gazze’de yaşanan olaylar ve yaşanmakta olan insani felaketle ilgili yankı uyandıran duygusal bir konuşma yaptı. Nasr’ın konuşma metnini aşağıda olduğu gibi  yayımlıyoruz.

İsrailli ve Avrupalı rehinlerin ve maktullerin hepsi adlarıyla duyuruldu. Burada, televizyonda, gazetelerde aileleri ve arkadaşlarını dinledik. Onların hayatlarını, hayallerini, ideallerini sonsuza kadar hatırlayacağız. Ve böyle olmasını doğru buluyorum. Fakat bir sorum var:

Filistinli hayatlar da bizim için aynı değere sahip mi? Onların ölen bebeklerinin adlarını da biliyor muyuz? Aşağılanmış büyükannelerini ve öldürülen çocukları? Onların kurdukları hayalleri, arkadaşlarını ya da okul karnelerini duyduk mu?

“Nesiller Boyunca Devam Eden, Birikmiş Bir Acı”

Genellikle Filistinli hayatlar istatistiklerle anılır: “48 ölü, 1200 yaralı”. İsimleriyle değil, sayılarla. Ve bu bize, merhametimizi nasıl bölüştürdüğümüzü gösteriyor. Çünkü Filistinliler de canlı canlı yakılıyor. Filistin köyleri de İsrailliler tarafından gerçekleştirilen katliamları tanıyor. Filistinli çocuklar işkence görüyor, suçlama olmaksızın veya yardım alamadan yıllarca hapislerde tutuluyor. Bu 75 yıldan fazladır nesilden nesile devam ediyor. Belki de tam da bu yüzden duyarsızlaştık. Bizim için insan değil, birikmiş bir acı ifade ediyorlar. Bu hiç bitmeyecek mi?

Ama benim için (Filistin) aile demek. Ben de bu hiç bitmeyecek mi diye soruyorum ama bununla benim için açıkça ırksal ayrımcılık ve etnik temizlik olan bu sisteme verilen anlamsız destekten bahsediyorum.

Başbakan Rutte, Hamas saldırılarından sonra, “Bu tür çatışmaların genellikle sıradan insanlara yönelik olduğunu pek görmemiştik.” dedi. Öyle görünüyor ki Filistinlileri “sıradan insanlar” olarak görmüyor. Ama onlar burada. Biz varız.

Küçücük Gazze’de 2 milyon 200 bin kişi yaşıyor. Onların neredeyse yarısı hâlâ çocuk. Gazze’deki tüm çocukların yüzde 80’ini depresyon teşhisi almış. Onların ne hayal ettiğini hiç merak ediyor muyuz?

“İzleyip Müdahale Etmeyen Herkesin İnsanlığı Sorunlu”

İsrail, 2 milyon çaresiz insana bir gün içerisinde güneye gitmeleri gerektiğini söylüyor. Sözümona güvenlikleri için. Ve ardından İsrail, güneydeki bu mültecileri bombalıyor. İsrail, hastanelerin tamamına tahliye etmelerini çünkü kuzey bölgesinin yok edileceğini bildiriyor.

Peki ama nasıl? Hastalar ve yaralılar, tıbbi ekipmanlara bağlı olanlar hastanelerden nasıl ayrılacaklar? O zaman yaşlılar, hastalar, engelliler ve en zayıflar geride bırakılıp kaderlerine terk edilecek.

Dün gece böyle bir kadere şahit olduk. Gazze şehrindeki ağzına kadar dolu bir hastane vuruldu. Görüntüleri izledim. Gördüm ki bir adam, plastik bir torbayla dolaşıyordu. Onu sanki değerli bir ekmek taşıyor gibi kalabalığın üzerinde tutuyordu. Ama o ekmek değildi. Şeffaf torbada çocuklarının kemik ve et parçaları bulunuyordu. Oturdum ve bir hayvan gibi ağladım.

Bizim ve bunu izleyip müdahale etmeyen herkesin insanlığında bir sorun var. Bu cehennemde hayallere yer olmadığından geriye sadece bir dileğim kaldı. Yüzbinlerce Filistinli ölü, yaralı ve mültecinin gece ve gündüz isimlerini kaydedebilecek ve ardından aileleriyle ulusal kanallarda röportaj yapabilecek birinin olmasını diliyorum. Bu da sayısız televizyon yayını yapılması anlamına geliyor. Bu absürt de olsa, adil olurdu.